Στο Με τα αρχαία μνημεία και τη σύγχρονη θλίψη κουβεντιάζω κάποιες σκέψεις για το πνευματικό κλίμα των πρώτων χριστιανικών αιώνων (σωστότερα, ιστοριογραφικά: της ύστερης ρωμαϊκής περιόδου)  κυρίως σε ό,τι αφορά τον ελληνισμό  της Αιγύπτου. Ξεκινά από μια προσπάθεια να καταλάβω, όχι με τα εργαλεία του ιστορικού, αλλά του δοκιμιογράφου, τη θλίψη στα μάτια των εικονιζομένων στα πορτραίτα του Φαγιούμ. Το δοκίμιο δημοσιεύθηκε στο βιβλίο “Από τα Πορτραίτα του Φαγιούμ στις Απαρχές των Βυζαντινών Εικόνων, μια συμβολή για μια άλλη προσέγγιση”, που εκδόθηκε από τη Βικελαία Βιβλιοθήκη, το 1998, για να συμπέσει με την έκθεση των πορτραίτων του Φαγιούμ, στο Ηράκλειο, σε επιμέλεια της Ευφροσύνης Δοξιάδη.

An essay on the intellectual and cultural climate of the Hellenism of Roman Egypt, in which the Fayum portraits were painted.